Evaluatie en behandeling van bewegingsvrees bij personen met musculoskeletale klachten

Personen met musculoskeletale pijn vertonen erg vaak pijngedrag dat typisch gekarakteriseerd wordt door vermijding (bv. niet heffen met een gebogen rug). Dit vermijdingsgedrag is een belangrijke reden waarom personen beperkt zijn in hun dagelijkse activiteiten. Het kunnen evalueren en behandelen van vermijdingsgedrag is dan ook een essentiële vaardigheid voor de moderne clinicus die personen met musculoskeletale klachten behandelt.

De meeste clinici die personen met musculoskeletale pijn behandelen zullen erkennen dat patronen van vermijdingsgedrag erg kunnen verschillen tussen personen met chronische pijn. In een eerste deel van deze navorming zal worden ingegaan op de redenen waarom bepaalde mensen vermijdingsgedrag vertonen en anderen niet.

Echter, een belangrijke bijkomende vraag voor clinici is hoe ze discrepanties in bewegingsvrees en vermijdingsgedrag binnen dezelfde persoon kunnen identificeren en begrijpen, en hoe ze hierop hun behandeling kunnen aanpassen. Met andere woorden, waarom vermijdt een persoon bepaalde pijnlijke bewegingen wel en andere bewegingen niet, en hoe pak ik dit aan? Variaties in iemands vrees voor beweging en vermijdingsgedrag kunnen voortkomen uit contextuele en motiverende factoren, en daarom is een persoonsgericht onderzoek van bewegingsvrees en vermijdinggedrag nodig. In een dergelijke evaluatie staat het in kaart brengen van de cognities, emoties, motivatie en het feitelijk gedrag van de persoon met pijn op de voorgrond. Hoe we een dergelijke persoonsgebonden evaluatie kunnen uitvoeren zullen we in een tweede deel van deze navorming behandelen.

In een derde deel van deze navorming zullen we dieper ingaan op de behandeling van personen met bewegingsvrees en vermijdingsgedrag. Hierin zullen onder andere de principes van exposure therapie in vivo gekaderd worden binnen de behandeling van personen met musculoskeletale klachten en vermijdingsgedrag.

Leerdoelen:

1. Kennis hebben over welke factoren bijdragen aan bewegingsvrees en vermijdingsgedrag;

2. Kennis hebben van hoe deze factoren in kaart gebracht kunnen worden;

3. Een persoonsgericht onderzoek van bewegingsvrees en vermijdingsgedrag kunnen afnemen;

4. De bijdragende factoren tot bewegingsvrees en vermijdingsgedrag binnen eenzelfde persoon kunnen interpreteren;

5. De behandeling kunnen afstemmen op deze persoonsgerichte evaluatie.

Doelgroep:

Kinesitherapeuten, Ergotherapeuten, Psychologen, Huisartsen, Arts-specialisten